Yeni KRAS G12C İnhibitörü Sotorasib, Arteriyovenöz Malformasyonlarda Umut Verici Sonuçlar Verdi

Relaps veya tedaviye dirençli periferik T hücreli lenfomalar (PTCL’ler) zor tedavi edilen, kötü seyirli kanser türleridir ve bağışıklık sistemi tedavilerinden pek fayda görmez.

LibraT1 çalışması (kaynak), sadece kanserli T hücrelerini hedef alıp sağlıklı olanları koruyan TRBC1 hedefli CAR T hücre tedavisini (AUTO4) inceledi. İlk 10 hastanın incelendiği ara değerlendirmede AUTO4, ciddi yan etkilerin düşük oranda görülmesiyle umut verici sonuçlar sundu. 10 hastadan sadece birinde ciddi sitokin salınım sendromu (CRS) oluşurken, 10 hastadan 4’ünde tam yanıt sağlandı ve bu yanıt iki hastada 1 yıldan uzun sürdü. En yüksek dozda tedavi alan 4 hastadan 3’ü ilk ayda tam yanıt aldı ve ikisi 18 aydan uzun süredir remisyon durumunda.

Çalışmadaki 10 hastanın 8’i son kontrollerde hayattaydı ve ortalama sağkalım süresi 13,8 ay olarak kaydedildi; bu, bu hasta grubu için genelde beklenen 6 aydan cok daha uzun. Bu sonuçlar, AUTO4 tedavisinin daha geniş çapta incelenmesini desteklemektedir ve çalışma, faz 2 için en uygun dozu belirlemek üzere devam etmektedir.

Tisotumab vedotin, faz 2 denemelerinde nükseden veya metastatik serviks (Rahim Ağzı) kanseri için ikinci ve üçüncü basamak tedavilerde umut verici ve kalıcı yanıtlar göstermiştir. Bu sonuçlar ABD’de FDA hızlandırılmış onaya yol açmış, ancak daha fazla veri gereklidir. Bu nedenle, önceki sistemik tedavilerden sonra nükseden veya metastatik serviks kanseri olan 502 yetişkinde faz 3, bir deneme yapıldı ve NEJM’de yayınlandı (kaynak). Hastalar, tisotumab vedotin (253 hasta) veya araştırmacının seçtiği kemoterapi (249 hasta) aldı. Denemenin ana amacı, genel sağkalımı karşılaştırmaktı ve ortalama takip süresi 10.8 ay olarak belirlenmiştir.

Sonuçlar, tisotumab vedotin grubundaki ortalama genel sağkalım süresinin kemoterapi grubuna göre daha uzun olduğunu göstermiştir (11.5 ay vs 9.5 ay), bu da ölüm riskinde %30’luk bir azalmayı temsil etmektedir (risk oranı, 0.70; %95 CI, 0.54 ila 0.89; P=0.004). Ayrıca, kanser progresyonsuz sağkalım süresi de tisotumab vedotin ile daha iyiydi (4.2 ay vs 2.9 ay; risk oranı, 0.67; %95 CI, 0.54 ila 0.82; P<0.001).

Tedavide objektif yanıt oranı, tisotumab vedotin grubunda daha yüksekti (17.8% vs 5.2%; olasılık oranı, 4.0; %95 CI, 2.1 ila 7.6; P<0.001). Yan etkiler her iki grup arasında benzerdi, ancak ciddi yan etkiler tisotumab vedotin hastalarında %52.0 ve kemoterapi hastalarında %62.3 oranında meydana geldi.

Çalışmada, tisotumab vedotin tedavisi, nükseden veya metastatik serviks kanseri tedavisinde kemoterapiye göre önemli ölçüde daha yüksek etkinlik sagladi. Ve bu sonuclar ışıgında nükseden veya metastatik serviks kanseri tedavisinde hastalara kemoterapiy yerine önerilmelidir.