Yeni bir çalışmada (kaynak), deneysel bir kan testinin pankreas kanserinin erken evresini tespit etme performansı, CA19-9 gibi mevcut biyobelirteç testlerinden daha etkili olduğu gösterilmiştir. Cancer Letters dergisinde yayınlanan bu araştırma, pankreas duktal adenokarsinomu (PDAC) için erken evre izleme amacıyla geliştirilen biyobelirteçlerin, CA19-9’un tek başına kullanıldığındaki performansından çok daha iyi sonuçlar verdiğini ortaya koymuştur.
Çalışmada farklı laboratuvarlar tarafından daha önce bildirilen CA19-9 biyobelirteci ile birlikte kullanılan diğer biyobelirteçlerin performansı değerlendirilmiş ve yeni kombinasyonlarla tespit oranlarının belirgin şekilde arttığı gösterilmiştir. Araştırmada CA199.STRA, LRG1, TIMP-1, TGM2, THSP2, ANG ve MUC16.STRA gibi biyobelirteçlerin yer aldığı panellerin performansı değerlendirildi. CA199.STRA ile CA19-9 biyobelirteçlerinin kombinasyonu, CA19-9’un tek başına sağladığı %44’lük hassasiyeti %71’e yükseltti, özgüllük oranı ise %98 olarak sabit kaldı.
Bu çalışmada kullanılan biyobelirteç kombinasyonları, CA19-9’un bulunmadığı hastalarda bile tespit oranlarını önemli ölçüde artırdı. Çalışma ayrıca CA19-9 ile birlikte LRG1 ve CA199.STRA biyobelirteçlerini kullanarak tespit hassasiyetini daha da yükseltti ve bu kombinasyonlarla yanlış pozitif sonuç oranları azaltıldı.
Sonuç olarak, bu kapsamlı ve çok laboratuvarlı çalışma, pankreas kanserinin erken teşhisinde biyobelirteç kombinasyonlarının gücünü doğruladı ve pankreas kanseri biyobelirteçlerinin bir arada kullanıldığında teşhis performansını önemli ölçüde artırabileceğini gösterdi.
