TALAPRO-2 çalışması (yeni Nature Medicine makalesi) standart hormon tedavisine dirençli ileri evre prostat kanseri (metastatik kastrasyona dirençli prostat kanseri, mCRPC) için yeni bir tedavi üzerine odaklanan 3. faz bir araştırmadır. Bu tedavi, kanser hücrelerinin kendilerini tamir etme yeteneğine müdahale eden talazoparib ve prostat kanserini besleyebilecek hormonları bloke eden enzalutamidi birleştirdi.
Çalışma, iki grupta toplam 1,035 hastayı içeriyordu. İlk grup ya da kohort 1, 805 hasta içeriyordu ve bunların 169’u DNA tamirinde özel genetik defektleri olan (HRR-eksikliği) hastalardı. İkinci grup ya da kohort 2, yalnızca HRR-eksikliği olan 230 hastayı içeriyordu. Sunulan sonuçlar, HRR-eksikliği olan toplam 399 hastaya odaklandı.
Bu hastalar, enzalutamidin yanı sıra talazoparib veya plasebo almak üzere rastgele atandı. Başarı ölçüsü olarak, hastaların kanserlerinin görüntüleme taramalarında kötüleşmeden yaşadıkları süre, yani radyografik kanser ilerlemesiz sağkalım süresi kullanıldı. Talazoparib grubunda, analiz sırasında ortanca süre henüz ulaşılmamışken (yani çok uzun), plasebo grubu için bu süre 13.8 aydı. Bu iyileşme istatistiksel olarak anlamlıydı, tehlike oranı 0.45 idi (yani ilerleme riskinde %55 azalma anlamına gelir) ve olasılık değeri (P-değeri) 0.0001’den küçüktü, yani yüksek düzeyde istatistiksel anlamlılığı gösteriyordu.
Bir diğer önemli ölçüt olan genel sağkalım üzerine veriler henüz erken olmakla birlikte, talazoparib lehine bir eğilim gösteriyor; tehlike oranı 0.69 (ölüm riskinde %31 azalma öneriyor).
Bu çalışma, özellikle HRR gen değişikliklerine sahip mCRPC hastaları için talazoparib ile enzalutamidin birlikte kullanımını yeni bir tedavi olarak desteklemektedir.
