Glioblastoma, en agresif beyin kanseri türüdür ve mevcut sistemik tedaviler, sınırlı olarak DNA-alkilleyici kemoterapilere dayanmaktadır. Ancak, glioblastomanın nörogelişimsel ve nörofizyolojik zayıflıklarını inceleyerek yeni tedavi stratejileri geliştirmek mümkündür.
Bu amaçla, glioblastoma hastalarından ameliyatla alınan örneklerde, klinik olarak uyumlu ve tek hücre düzeyinde çözünürlük sağlayan bir platform kullanarak yeniden kullanılabilir nöroaktif ilaçları sistematik olarak tarandı be sonuçlar Nature Medicine dergisinde yayınlandı (kaynak).
27 hasta ve 132 ilacın üzerinde yapılan 2.500’den fazla ilaç tepkisi incelemesi, glioblastomaya karşı güçlü etkileri olan çeşitli nöroaktif ilaçları ortaya çıkardı ve bu ilaçlar çeşitli model sistemlerde doğrulandı.
İlaç-hedef ağlarının moleküler makine öğrenimi analizi, AP-1/BTG yoluyla glioblastoma baskılanmasına yönelik nöroaktif birleşmeyi ortaya çıkardı ve bu da bir milyondan fazla bileşiğin taranmasını sağladı (yüksek hasta doğrulama oranı ile). Derin çoklu modalite profilleme, Ca2+-düzenlemeli AP-1/BTG yolunun glioblastoma için bir zayıflık olduğunu doğruladı ve bu özellik, mevcut standart kemoterapilerle birlikte kullanılan antidepresan vortioxetine’nin in vivo ortamda sinerji gösterdiği gözlendi. Bu bulgular, glioblastomanın sinirsel kökenine dayalı uygulanabilir bir tedavi çerçevesi oluşturmaktadır. Ve çok daha etkili tedavilere ışık tutabilir.
