Akciğer kanserinin bir türü olan küçük hücreli olmayan akciğer kanseri (NSCLC) hastalarında, EGFR (Epidermal Growth Factor Receptor) genindeki mutasyonlara yönelik tedaviler son yıllarda büyük ilerlemeler sağlamıştır. Bu gen mutasyonları, hücrelerin kontrolsüz çoğalmasına neden olarak kansere yol açabilir. En sık görülen iki EGFR mutasyonu olan exon 19 delesyonu ve L858R mutasyonu için afatinib gibi hedefe yönelik ilaçların etkili olduğu daha önce yapılan çalışmalarla gösterilmişti ve bu ilaçlar artık standart tedavi haline gelmiştir.
Ancak, daha nadir görülen EGFR mutasyonları (örneğin G719X, L861Q, S768I gibi) için hangi tedavinin daha iyi olduğu net değildi. Bu nedenle Japonya’da yapılan ACHILLES/TORG1834 adlı bu çalışma, tedavi almamış ve nadir EGFR mutasyonu taşıyan 109 hastada afatinib ile kemoterapiyi (platin+pemetreksed) karşılaştırdı (kaynak).
Ara analiz sonuçlarına göre, afatinib alan hastalarda hastalığın ilerlemesi daha uzun sürdü (10.6 ay) ve bu süre kemoterapi alan grupla karşılaştırıldığında (5.7 ay) belirgin şekilde uzundu. Ayrıca afatinibin yanıt oranı (%61.7) da umut vericiydi. Yan etkiler arasında afatinib için ishal, tırnak enfeksiyonları ve cilt döküntüsü, kemoterapi içinse iştahsızlık ve bulantı öne çıktı.
Sonuç olarak: Afatinib, nadir EGFR mutasyonlarına sahip akciğer kanseri hastaları için ilk tercih edilecek tedavi olmalı ve bu mutasyonlara sahip bireylerde standart başlangıç tedavisi olarak düşünülmelidir.
